ANADOLU

Beşikler vermişim Nuh'a    
salıncaklar, hamaklar,
Havva anan dünkü çocuk sayılır    
ANADOLUYUM BEN, TANIYOR MUSUN?    
utanırım,utanırım fukaralıktan,
ele güne karşı çıplak
       üşür fidelerim, harmanım kesat,
       kardeşliğin,çalışmanın, beraberliğin,
       atom güllerinin katmer açtığı
       şairlerin, bilginlerin dünyalarında,
       kalmışım bir başıma
       bir başıma ve uzak, DİNLİYOR MUSUN?
       binlerce yıl sağılmışım,
korkunç atlılarıyla parçalamışlar,
       nazlı seher sabah uykularımı.
hükümdarlar, saldırganlar,haydutlar.
       haraç salmışlar üstüme,
       ne İskender takmışım ne Sah ne Sultan.
       göçüp gitmişler gölgesiz
       selam etmişim dostuma,
       veda yakmışım, GÖRÜYOR MUSUN?
       nasıl severiz bir bilsen,
Köroğlu'nu, Karayılan'ı, Meçhul Asker'i
sonra Pir Sultan'ı ve Bedrettin'i
       sonra, kalem yazmaz bir nice sevdadır,
       bilsen onlar beni nasıl severdi,
       bir bilsen Urfa'da kurşun atanı,
       Minareden, barikattan, selvi dalından,
       ölüme nasıl gülerlerdi,
       bilmeni mutlak isterim, DUYUYOR MUSUN?
       öyle yıkma kendini, öyle mahzun, öyle garip.
       nerede olursan ol,
içerde, dışarda, derste, sırada,
yürü üstüne üstüne, tukur yüzüne celladın,
       fırsatçının, fesatçının, hayının,
       dayan kitap ile, dayan is ile
       tırnak ile, diş ile
       dayan, rüsva etme beni
       gör nasıl yeniden yaratılırım,
       namuslu genç ellerinde.
       Kızlarım, Oğullarım var gelecekte,
       her biri vazgeçilmez cihan parçası,
kaç bin yıllık hasretimin koncası
       gözlerinden, gözlerinden öperim,
       BİR UMUDUM SENDE, ANLIYOR MUSUN?..

                                  AHMET ARİF