Tabiat Odam

Severim kırlarda ben yaşamayı,
              On iki ayı.
Severim kırların yeşil göğsünü,
              Bütün süsünü
İstemem başımın üstünde bir dam,
              Tabiat odam.
İstemem topraktan başka bir yatak,
               Kehkeşanlar tak.
Kuşlardan savrulan bir incecik tüy,
               Üstümde örtü.
Ve aydan kırpılan bütün yıldızlar,
                Rüyamı süsler.
Her sabah neşeyle uyanan bir eş,
                Göklerde güneş.
Dallarda ötüşen kuşlar kabilem,
               Bilmezler elem.
Ağlarsak bizimle beraber  olur,
               Hemşirem yağmur.
Sızlarsak bizimle beraber sızlar,
               Kardeşim rüzgar.
Severim kırların yeşil göğsünü,
               Bütün süsünü.
Ölürsem istemem ne yas, ne kefen,
               Ne başka bir fen.
Üstümden kalkmasın çimen, çiğ, tosun,
               Ruhum uyusun.

                  AHMET KUTSİ TECER

Orda Bir Köy Var Uzakta

Orda bir köy var uzakta,
O köy bizim köyümüzdür.
Gezmesek de, tozmasak da
O köy bizim köyümüzdür.

Orda bir ev var uzakta,
O ev bizim evimizdir.
Yatmasak da, kalkmasak da
O ev bizim evimizdir.

Orda bir ses var uzakta,
O ses bizim sesimizdir.
Duymasak da, tınmasak da
O ses bizim sesimizdir.

Orda bir dağ var uzakta,
O dağ bizim dağımızdır.
İnmesek de, çıkmasak da
O dağ bizim dağımızdır.

Orda bir yol var uzakta,
O yol bizim yolumuzdur.
Dönmesek de, varmasak da
O yol bizim yolumuzdur.

             AHMET KUTSİ TECER

Nerdesin?

Geceleyin bir ses böler uykumu.
İçim ürpermeyle dolar:--- NERDESIN??
Arıyorum yıllar var ki ben onu,
Aşıkıyım beni çağıran bu sesin.
Gün olur sürüyüp beni derbeder,
Bu ses rüzgarlara karışır gider.
Gün olur peşimden yürür beraber,
Ansızın haykırır bana:--- NERDESIN??
Butun sevgileri atıp içimden,
Varlığımı yalnız ona verdim ben,
Elverir ki bir gün bana derinden
Ta derinden bir gün bana "GEL" desin.

              AHMET KUTSİ TECER

Besbelli

Besbelli ölümüm sabahleyindir
İlk ışık korkuyla girerken camdan,
Uzan, başucumda perdeyi indir,
Mum olduğu gibi kalsın akşamdan.

Sonra koş terlikle haber vermeye,
"Kiracım bu sabah can verdi" diye,
Üç beş kişi duysun ve belediye,
Beni kaldırmaya gelsin, odamdan.

Evden çıkar çıkmaz omuzda tabut.
Sen de eller gibi adımı unut.
Kapımı birkaç gün için açık tut,
Eşyam bakakalsın diye arkamdan.

             AHMET KUTSİ TECER

Bebeği İncinen Çocuğa Ninni

Bir parça kolu incinmiş,
Ağlamıyor, sızlamıyor.
Hem de kabahat seninmiş,
Bebek öyle diyor.

Şaka ettim hayır, hayır,
Bebek hiçbir şey demedi.
Haydi uyku saatıidir,
Gece ilerledi.

Üzülme, ağlama yavrum,
Onu ben iyi ederim.
Bebek, sen de gözünü yum,
Uyu derin derin.

Yetişir ama, ağlama
Sen uyu, bebek uyusun.
Dargın mı bakalım sana?
Niye ağlıyorsun?

Sen de oynarken düşersin,
Bütün çocuklar da düşer
Bazen incinir bir yerin,
Ama çabuk geçer.

Onun yerine mi yoksa
Bu gözyaşı, bu ağlama?
Ben de sana bir şey olsa
Ağlarım daima.

Haydi uyu yavrum, gece
Bütün acıları örter.
Sen de bir gün büyüyünce
Beni düşün, yeter.

            AHMET KUTSİ TECER

30 Ağustos

Her yıl bugün olur, Otuz Ağustos

İçime bir ordu havası dolar.
Başlar, dimdik, gözler çelik, yüzler  pos,
Bayrak imil imil , geçer ordular...

Geçer tunç adımlar, demir göğüsler,
Geçer Mehmetçikler, geçer subaylar,
Hepsinin alnında zaferden süsler,
Geçer hayalimde bir bir alaylar.

Geçer toplar, geçer atlar, yağız, al,
Geçer dağlar, geçer yollar, şehirler...
Yangınlar üstünde ince bir hilal!..
Yaralılar düşe kalka geçerler.

Çılgın bir istekle bu şan akını
Afyon’dan, İzmir’e kadar çağıldar.
Unutmuş at gemi, kılıçlar kını,
Can canı unutmuş zafere kadar.

Ne var bu dünyada sana yakışan,
Alnında bir zafer sabahı kadar;
Sen Mehmetçik, söyle büyük kahraman,
Sana zafer kadar yakışan ne var.

Her yıl bugün olur, Otuz Ağustos,
İçime bir zafer havası dolar.
Başlar dimdik, gözler çelik, yüzler pos,
Bayrak imil imil , geçer ordular...

              AHMET KUTSİ TECER

İlk Aşk

Bir yürek çarpar
Yüreğimin içinde
Gözlerinde bir yavru ceylan
Ürkek.

Ağzı yeni ayrılmış
Ana sütünden
Dudakları bir öpüşte
Eriyecek.

        AHMET KÖKSAL

En Güzel

Taş yerinde ağırdır,
Kanat uçarken kanat,
Dudak öperken dudaktır.
Ellerin en güzeli
Çalışırken, sevişirken
Aklın en güzel işi
İyiyi, doğruyu savunmak,
Kötüye karşı koymaktır.

          AHMET KÖKSAL

10 Kasım

Sabahlar gelmeseydin,
 Yaman esti rüzgarın,
 Atam'ı alıp gittin
 Bizi öksüz bıraktın.

 O, Türklüğün kalbinde,
 Yıkılmaz bir hisardır.
 Tabiat onu söyler
 Her sonbahar sararır.

 Her sabah yağmurlar
 Daha çok içli yağar
 10 Kasım'da bir millet
 Atam için yas tutup.

 Ah 10 Kasım, 10 Kasım!
 Acımız daha taze,
 Yanıyoruz yürekten
 Babamız Atatürk'e.

           AHMET KÖKLÜGİLLER