Beyitler

1
Sor dil-i bîçâremin hâlin perîşan zülfüne
Hâlini bilmez perîşânın perîşan olmayan

2
Mürûr-i vâ’de-i yâre inanma sen Ahmet
Gama inan inanırsan ki eski yârindir
3
Lebi lebine erişmeğe çâre yok Ahmet
Meğer ki toprağına kıla rûzgâr kadeh
4
Cânıma bir merhabâ kıldı ezelde çeşm-i yâr
Şöyle mest oldum ki gayrin merhabasın bilmedim
5
Ahmed ol kamet-i dil-cûya hevâdar olalı
Nerde bir serv görürse yakasın çâk eyler

                                 AHMET PAŞA

Not: Günümüz Türkçesiyle: 
1. Zavallı gönlümün halini perişan saçına sor, perişan olmayan perişanın halini bilmez.
2.Ahmet! Sen sevgilinin vadini tutacağına inanma, inanırsan gama inan ki, o senin eski dostundur.
3.Ahmet! Senin dudağının onun dudağına erişmesine çare yok; meğer ki, zaman , senin toprağın kadeh yapsın.
4.Sevgilinin gözü, ezelde( zamanın başlangıcında) gönlüme bir “merhaba” dedi, öyle kendimden geçtim ki, başkalarının merhabasını duymaz oldum.
5.Ahmet! O gönül çekici usul boylunun havasına gireli, nerde bir selvi görse (onu anıp) yakasını yırtar (dövünür).