Vatan ufuklarında esiyordu, korkunç yel,
Her kalp keder içinde, bütün gönüller kıştı
Biz yeryüzünde yokken, bundan yıllarca evvel
Bu cennet Türk yurdunu kara bir sis sarmıştı.
Bir mucize ansızın bir gün dağıttı sisi
Ufuklara nur saçan eşsiz meş'ale yandı.
Yurdu kurtarmak için Büyük Millet Meclisi
Tam 79 yıl evvel Ankara'da toplandı.
Zafer peşinde koştuk, geri bıraktık dünü,
Hakkı gerçek bilerek, her zaman ona taptık.
Yurdumuza kurtaran bu mukaddes günü,
Kendi günümüz saydık, Çocuk Bayramı yaptık.
Bu ne büyük sevinç, bu ne doyulmaz bir haz,
İçimizde yüzyılı gün yapacak bir hız var,
Birgün neşe içinde coşsak, taşsak yine az
Çünkü bir gün içinde iki bayramımız var.
Hep el ele verelim bu sevinci yayalım
Kalmamalı en ufak bir tasamız, gamımız
Bu gün sevinç içinde koşalım oynayalım
Bu bizim günümüzdür, bizim bayramımız.
Ey çocuklar! bizimdir, bugün şerefler şanlar
Yaşasın bu bayramı yaratan kahramanlar!...
A. VECDİ BİNGÖL
