Öğretmen

Başında büyük şafakların kudreti
Taze ruhları işleyen usta!
Sensin Tanrı gibi yaratan nesilleri
İyilik yapan düşmana dosta

Türkiye mavi rüyasında seni düşünür,
Yetişen nesillerin nabzı sendedir
Sen Peygamber bakışlı Tanrı sözlüsün
Senden öğrendi yaşamayı insanlar.

Bir zaman Nebi haline girdin
Doğru yolu gösterdin insanlara
Yunus’ta maveraya erdin bir zaman
Hürriyeti elinden işledin vatanlara

Ne heykelin dikilmiş meydanlara
Ne şairler senden ilham almış
Ama sen gönüllerde kurmuşsun abideni
Muhtaç değilsin sözden destanlara

Atatürk son büyük aksindir her işte
Dağ dağ, şehir şehir kitapsın
Senin haklı payın var her yükselişte
Omuzlarda, gönüllerde, kafalardasın.

              ARİF HİKMET PAR

Kaynak: Dünyanın Bütün Çiçekleri, Sayfa:64, Basım yeri ve Tarihi:İstanbul, 1949

Sevgili Öğretmenim

Her bahar
Yeni filizler yeşerir
Verimli topraklar gibi
Sımsıcak avuçlarda

Sevginle beslenir
Şevkatinle büyür
Bilginle yücelir
Senin
Sevgili öğretmenim

Gün gelir
Kocaman bir ağaç olur
Bu yeşerttiğin
İnce, nazil, körpe filizler

Çiçek açar,
Meyve verir
Dal verir
Güç katar yurda, insanlığa
Sevgili öğretmenim

Sen
Yeni filizler yeşertmek
Yurdu ve insanlığı yüceltmek
Ve mutlulukların
En güzelini tatmak için
Bir ömür verirsin
Sevgili öğretmenim

            ALİ TUNÇKOL

Öğretmen

Bayrağım,
Bahçe bağım,
Bütün çiçekler bende yetişir.
Ben toprağım.

Elimde kalem,
Koltuğumda kitap,
Dağ bayır demem.
Yoktur bana durmak,
Çıkarım yokuşları kalbim vurarak.

Fatih bakar,
Yavuz bakar,
Atatürk benim gözlerimde.
Destanlar yazmayı ben öğrettim
Karada
Denizde.

Tarih çoğrafya okurum
Sayfa sayfa.
Karacaoğlan,Köroğlu şiirlerimde,
Fırat gürül gürül,
Sakarya bozbulanık
Akar yüreğimde.

Bozkır kadar yaslı,
Kop dağınca şanlıyım.
Çamlıbel’de bir ulu destan.
Toroslarda efkarlıyım.
Bir Antep kiliminde yüreğim düğüm düğüm...
Tüter gözlerimde
Dağım...
Ovam...

Fıratlar...
Ağrılar...
Erciyesler yüreğimde,
Yüreğim buram buram.

Nice devletler kurdum.
Elimde beyaz tebeşir,
Destanca bir ömür sürdüm.

Issız dağ köylerinde
Sis gibi çöker yüreğime
Duman duman yalnızlık.
Ay’ı Güneş’i tanımadan
Beni tanıdı insanlık.
Karanlıklara ışık benim.
Dünya benimle aydınlık.

            ALİ ŞAHİN

Öğretmenim

Vatan yükselir seninle,

Öğretmen Atatürk

Güller biter ellerinde
Bilgi dolu dillerinde
Çok yaşasın öğretmenim

Bize karşı doğru özü
İleriyi görürü gözü
Neşe saçar güler yüzü
Çok yaşasın öğretmenim

Yediden yetmişe kadar
Sırasıyla adam eder
Derman bin derde yeter
Çok yaşasın öğretmenim

Sevindirir kutsal adıyla
Hiç bitmeyen takatıyla
Tertemiz sadakatiyle
Çok yaşasın öğretmenim

                ALİ SİNCER

Öğretmenin Değeri

Her şeyin en güzelini,
Sevginin en yücesini,
Alfabenin ilk harfini,
Öğrettin bana
öğretmenim...

Büyüğe karşı saygıyı,
Küçüğe karşı merhameti,
En önemlisi Mustafa Kemal’i
Öğrettin bana
Öğretmenim...

Devrimciliği laikliği,
Cumhuriyetin temel ilkelerini,
Özgürlüğümü savunmayı,
Öğrettin bana
Öğretmenim...

             ALİ OSMAN ÇETİN

Öğretmen

Ey fazilet yolcusu, ey bilgi kahramanı
Hep elele vererek yükselttin vatanı

Mesleğin insanlığın en şerefli tacıdır
Bilgin, bütün dertlerin en büyük ilacıdır

Ülkün güneş misali aydınlatır her yeri
Vatanın dört yanında köyleri şehirleri

Yürü açık yolunda ilme olmaz duvar
Geleceğin günleri sevinçle bekleyen var
Halkı güldürecek sen, ilerletecek sensin.

Yeniliğe örneksin bütün ümit sendedir
Milletin gözü okul, gönlü öğretmendir

Nabzın vatan ve millet aşkı ile atıyor
Kalemin kılıçtan çok zafer yaratıyor

Gönüller feth ediliyor eserlerin her zaman,
Yaşa en büyük insan yaşa ey büyük insan

                    ALİ OSMAN ATAK

Sevgili Öğretmenim

Ben bir çocuğum
Ali’yim Ahmet’im Mehmet’im
Ayşe’yim derya’yım Kezban’ım
Tertemiz bir defterim,yazılmamış
Ben yumuşacık,her şekle sokulmaya hazır hamurum yoğrulmamış
Çalışmaya hazır saatim kurulmamış
Bir dünyayım keşfedilmemiş
Bir ırmağım yolu çizilmemiş
Sana emanetim öğretmenim
Yarının geleceğisin diyorsun
Hep göğsünü geriyorsun ve Atatürk’ü gösteriyorsun
Bana geçmişi yaz satır satır
Beni koru,beni yoğur,beni kur
Beni yürüt beni koştur beni uçur
Beni o Mustafa Kemal yap öğretmenim.

                   AHMET ÜST

Kimliğim Öğretmen

Benim adım nokta nokta

Kimliğim öğretmen
İsmim hecelenir her dudakta
O sokakta bu sokakta
Bir evde yedi kat gökyüzündeyimdir
Bir evde yedi kat toprakta
Bölük pörçük nokta nokta

Benim adım salt mutluluk
Kimliğim öğretmen
Kalbim sevgi pompalar oluk oluk
Şefkat dağıtır tükettiğim her soluk
Şöyle bir dağ etrafına bak da
Filizlerim boy atıyor dal dal
Küme küme nokta nokta

Benim adım sonsuz etken
Kimliğim öğretmen
Çocuklarım gençlerim geçerken
Sevinçliyim. hayır sevinci yaratanım ben
Hele sınıflarda hele sınıflarda
Bir tebeşir tozuyumdur kanatlı
Beyaz beyaz nokta nokta

Benim adım mutluluk ışık
Kimliğim öğretmen
Bir Türkiye haritasına yapışık
Samanyolu gibi ardışık
Bir gecekonduda bir konakta
Bir mum alevi gibiyim
Eriyorum nokta nokta

Benim adım hür düşünce
Kimliğim  öğretmen
Gülücükler bulurum karşımda gülünce
Derya olurum yağmur yağmur dökülünce
Sabahları çiğ tanesiyim her yaprakta
Ve sonbaharlar gelmesin diye
Dökülürüm nokta nokta

Benim adım sonsuz etken
Kimliğim öğretmen
Çocuklarım gençlerim geçerken
Neşeliyim...hayır neşeyi yaratanım ben
Hele baharlarda hele gezilerde
Bülbüller ilhamını bizden alır
Beste yapar nokta nokta

Benim adım yardım etmek
Kimliğim öğretmen
Küçücük beyinlere girene dek
Minicik ellerde bir sıcak ekmek
Ve nasıl gerekirse bir katıkta
Zeytin taneleri gibi canlıyım ben
Siyah siyah nokta nokta
Bölük pörçük nokta nokta

Benim adım tüm hürriyet
Kimliğim öğretmen
Varlığım yok olursa şayet
Gücüm tükenirse nihayet
Sıcacık ellerdeki bayrakta
Bir hilalin tamamlayıcısı olurum ben
Yıldız yıldız nokta nokta
Küme küme nokta nokta

Benim adım sonsuz etken
Kimliğim öğretmen
Çocuklarım gençlerim geçerken
Coşkuluyum... hayır coşkuyu yaratanım ben.
Hele bayramlarda hele bayramlarda
Vatanın hür göklerinde uçuşurum
Bayrak bayrak nokta nokta.

                    AHMET KAŞIKÇI

ÖĞRETMENİN KORKUSU

Sizler şimdi yıldız gibi uzakta ışıyanlar
Emekler üstüne gerili kanatlar
Sizler her mevsimde bahar taşıyanlar
Bahçelerden bahçelere atlarız

Kiminiz hapishane pencerelerinde
Kiminiz hastanenin beyaz yataklarında
Ölmüş,öldürmüş olmanız geliyor aklıma
Karanlığım büyüyor korkumun bataklığında

Elimde suladığım fidanlarınızı hatırlıyorum
Akik yüzlerinizde eriyen çekingenliğinizi
Gülsem içinizde yeşeren dünya
Bağırsam solar çiçekleriniz

Benim korkumun nabzı vuruyor ara sıra
Sizlerden bekliyorum müjdeli sabahları
Sizler şimdi yıldız gibi uzakta parlayanlar
İçimden geçiyor adımlarınızın sokakları

İğri yollar çamurludur çocuklarım
Hazların bitmez kumsalları vardır çeker
Yolunuzdaki fener aklın ilkeleri olmalı
Vatan ne çekerse öğretmenin korkusundan çeker.

                         ADNAN ARDAĞI

ÖĞRETMENİN DUASI

Aydınlık avuçlarımızı sana uzatıyoruz tanrım
Sen bizim kalplerimizdeki sevgiyi arttır
Bize çocuklarımızı ışıtmamı için kuvvet ver
Bahçelerimizde büyüyen ağaçlar örneği

Gökler örneği genişler sabrımızı
Mutlu kokular içre açılmış sabahlarda
Serinliğin getir yüzümüze çalışmalarımızın
Her tuttuğumuz elde ışın,ter ve nur

İnsanlığın saadetine çabalarımızı yönelt
Sevginin pırıl pırıl aksı vursun gözlerimize
Günlük ekmeğimizi ver,sağlığımızı ver
Sükun içinde dönelim sıcak evlerimize

Ailemizin milletimizin refahı için uyar bizi
Yeni ve hür fikirleri eksik etme kafalarımızdan
Bir bayrak gibi dalgalandır ruhlarımızı
Sevgi ve bilgi içinde büyüt çocuklarımızı

Duamızı sana ulaştırıyoruz tanrım
Ellerimizden eksik etme mutlu çabayı
Biz öğretmenleri koru ve mutlu kıl
Aydınlık avuçlarımızdan yukarı.

                 ADNAN ARDAĞI