Kitap

Kitaptır benim adım
Sizlere bilgi dağıtırım
Arkadaş isterseniz
Her an yanınızdayım

Okulda okurum
Evde işte gezide
Her birimde ayrı zevk
Veririm ben sizlere

Yaz tatili boyunca
Oyunlar  oynar her çocuk
Sakın beni unutmayın
Bana  da zaman ayırın

           ASIM ŞENTÜRK

Annemize Türkü

Güneşin olası çok
Her evin  çilesi çok
Analar çeker yükü
Kimsenin bilesi yok

Gelin çiçek derelim
Yollarına serelim
Sevgi dolu türkülerle
Annemize verelim

Çocuğa bakar anne
Evine tapar anne
Gece gündüz çalışır
Yarına tapar anne

Anamız başımızda
Her öğün aşımızda
Ananın emeği var
Her iyi işimizde

           ARZU MUMCU

Anne

İlk kundağın ben oldum yavrum,
İlk oyuncağın ben oldum.
Acı nedir,tatlı nedir bilmezdin;
Dilin,damağın ben oldum.

Elinin ermediği,
Dilinin dönmediği,
Çağlarda  yavrum;
Kolun,kanadın ben oldum.
Dilin,damağın ben oldum...

Belki kıskanırlar diye gördükleri,
Sakladım gözlerden gülücüklerini
Tülün,duvağın ben oldum!
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana,
“Onun annesi”diyorlar...
Bu yeter bir tanem,bu yeter bana

Bir dediğini iki etmeyeyim diye
Öyle çırpındı ki...
Ve seni öyle sevdim,
Sana o kadar ısındım ki...

Usanmadım,yorulmadım,çekinmedim
Gün oldu kırdın;
İncinmedim...

İlk oyuncağın ben oldum yavrum,
Son oyuncağın ben  oldum!
Layık değildim;layık gördüler:
Annen oldum yavrum,
Annen oldum!

            ARİF NİHAT ASYA

Öğretmen

Başında büyük şafakların kudreti
Taze ruhları işleyen usta!
Sensin Tanrı gibi yaratan nesilleri
İyilik yapan düşmana dosta

Türkiye mavi rüyasında seni düşünür,
Yetişen nesillerin nabzı sendedir
Sen Peygamber bakışlı Tanrı sözlüsün
Senden öğrendi yaşamayı insanlar.

Bir zaman Nebi haline girdin
Doğru yolu gösterdin insanlara
Yunus’ta maveraya erdin bir zaman
Hürriyeti elinden işledin vatanlara

Ne heykelin dikilmiş meydanlara
Ne şairler senden ilham almış
Ama sen gönüllerde kurmuşsun abideni
Muhtaç değilsin sözden destanlara

Atatürk son büyük aksindir her işte
Dağ dağ, şehir şehir kitapsın
Senin haklı payın var her yükselişte
Omuzlarda, gönüllerde, kafalardasın.

              ARİF HİKMET PAR

Kaynak: Dünyanın Bütün Çiçekleri, Sayfa:64, Basım yeri ve Tarihi:İstanbul, 1949

Orman

Ormana gel bir dolaş
Hayat oradan başlar
Sanatkar isen eğer
Şiirler yaz besteler yap
Tablolar çiz ressamsan
Kırgınsan neşen
Dinlendirmek istiyorsan
Ruhunu eğer
Ormana gel bir dolaş.
Oradan yayılır memleketime
Burcu  burcu kokan
Çiçek, tam, reçine kokusu.
Kaybolmaz yaz kış yeşilliği
Ormanlar olur vatanımın güzelliği.

                       ARİF ERGÜN

Milli Egemenlik

Vur ozan tellere  özgürcesine
Milli egemenliktürküsüdür bu
Dinle hak kulak ver Türk’ün sesine
Milli egemenlik ülküsüdür bu

Sen bize ekmeksin havasın su’sun
İyice kulak ver dinleyin susun
Tarihin yazdığı koca ulusun
Milli egemenlik öyküsüdür bu

Kuzey  güney batı ile doğusu
Dört bir yandan saldılar doğrusu
Karşı koydu Atatürk’ün Ordusu
Milli egemenlik duygusudur bu

Al bayrağı kefan diye sarmışsa
Düşmanına mavzer kurşun atmışsa
Bu toprağa şehit kanı akmışsa
Milli egemenlik tutkusudur bu

Cihanda sulh onun şanında vardır
Hürriyet bayrağın al’ında vardır
Bağımsızlık Türk’ün kanında vardır
Milli egemenlik dürtüsüdür bu

                      ALİ EKBER GÜLBAŞ

Sakla Beni Anne

Sen ninni söylerken anne
Ak güvercinler evimize
Gelinböcekleri  konuyor
Saçımın tellerine

Sen masal söylerken anne
Mor menekşeler açıyor sesinde
Yüzünden kalkan kelebekler
Yavaşça konuyor kirpiklerime

Sen ninni söylerken anne
Başucumda mı uykum
Yastığımın altında mı
Söyle girsinler gözlerime

Söyle şu kedilere anne
Miyavlamasınlar eğri büğrü
Oyuncağımı korkutmasınlar
Girmesinler düşüne

Yumuyor gözlerimi gizli bir el
Yüzünü göremiyorum anne
Sar beni sakla beni
Sıcak sevgiler içine

Tavan nere gitti anne
Nere gitti evimizin duvarları
Daya ellerini anneciğim
Kediler düşmesin üstüme

                  ALİ YÜCE

Anne

Seni kimdir bu dünyaya getiren!
Gece, gündüz dizlerinde sallayan;
Sabah, akşam, gün arası süt veren;
Senin için uğraşmaya doymayan;
Kimdir seni kucaklayıp uyutan
-Annen yavrum! Sev anneni her zaman!

Beşiğinde uyurken kim durur,
Saatlerce sana bakıp doyamaz;
Kimin kalbi senin için hep vurur;
Kim yüzünü öpmeye de kıyamaz;
Hele kimdir her halini anlayan?
-Annen yavrum! Sev anneni her zaman!

Hastalanınca göz yummayıp kim ağlar;
Baş ucunda sana bakan ya kimdir?
-Annen yavrum! Onda öyle yürek var,
Ki razıdır senin için can verir!
Anneciğim melek gibi bir insan!
Sev anneni, sev anneni her zaman!

                       ALİ ULVİ ELÖVE

Sevgili Öğretmenim

Her bahar
Yeni filizler yeşerir
Verimli topraklar gibi
Sımsıcak avuçlarda

Sevginle beslenir
Şevkatinle büyür
Bilginle yücelir
Senin
Sevgili öğretmenim

Gün gelir
Kocaman bir ağaç olur
Bu yeşerttiğin
İnce, nazil, körpe filizler

Çiçek açar,
Meyve verir
Dal verir
Güç katar yurda, insanlığa
Sevgili öğretmenim

Sen
Yeni filizler yeşertmek
Yurdu ve insanlığı yüceltmek
Ve mutlulukların
En güzelini tatmak için
Bir ömür verirsin
Sevgili öğretmenim

            ALİ TUNÇKOL

Öğretmen

Bayrağım,
Bahçe bağım,
Bütün çiçekler bende yetişir.
Ben toprağım.

Elimde kalem,
Koltuğumda kitap,
Dağ bayır demem.
Yoktur bana durmak,
Çıkarım yokuşları kalbim vurarak.

Fatih bakar,
Yavuz bakar,
Atatürk benim gözlerimde.
Destanlar yazmayı ben öğrettim
Karada
Denizde.

Tarih çoğrafya okurum
Sayfa sayfa.
Karacaoğlan,Köroğlu şiirlerimde,
Fırat gürül gürül,
Sakarya bozbulanık
Akar yüreğimde.

Bozkır kadar yaslı,
Kop dağınca şanlıyım.
Çamlıbel’de bir ulu destan.
Toroslarda efkarlıyım.
Bir Antep kiliminde yüreğim düğüm düğüm...
Tüter gözlerimde
Dağım...
Ovam...

Fıratlar...
Ağrılar...
Erciyesler yüreğimde,
Yüreğim buram buram.

Nice devletler kurdum.
Elimde beyaz tebeşir,
Destanca bir ömür sürdüm.

Issız dağ köylerinde
Sis gibi çöker yüreğime
Duman duman yalnızlık.
Ay’ı Güneş’i tanımadan
Beni tanıdı insanlık.
Karanlıklara ışık benim.
Dünya benimle aydınlık.

            ALİ ŞAHİN

Çocuk ve 23 Nisan

Yeşil ovaların, yüce dağların

Atatürk ve Çocuk

Seninle şenlenir 23 Nisan.
Coşkun ırmakların, yeşil bağların.
Seninle şenlenir 23 Nisan.

Büyük Ata'mızdan bize armağan,
Seviyorum seni 23 Nisan.
Vatanını korur, çocuğa inan,
Ben seninim senin 23 Nisan

Gündüzler karanlıktı, geceler mezar,
Benliğimiz uçtu, hep azar azar
Seninle bulmuştur hayatı insan,
Her zaman benimsin 23 Nisan.

                 ALİ SİNCER

Öğretmenim

Vatan yükselir seninle,

Öğretmen Atatürk

Güller biter ellerinde
Bilgi dolu dillerinde
Çok yaşasın öğretmenim

Bize karşı doğru özü
İleriyi görürü gözü
Neşe saçar güler yüzü
Çok yaşasın öğretmenim

Yediden yetmişe kadar
Sırasıyla adam eder
Derman bin derde yeter
Çok yaşasın öğretmenim

Sevindirir kutsal adıyla
Hiç bitmeyen takatıyla
Tertemiz sadakatiyle
Çok yaşasın öğretmenim

                ALİ SİNCER

Atatürk

Can çekişen bu yurda,

Atatürk ve Türkiye

Yeniden hayat verdin.
Saldıran düşmanları,
Savaşta yere serdin.

Sakarya, Anafarta,
Afyon ve Dumlupınar,
Adını ananların,
Kalpleri içten yanar.

Devrimlerle götürdün,
Yüzlerce yıl ileri.
Gür sesinle haykırdın,
Bu millet kalmaz geri

Senden aldı bu millet,
Yeni baştan hızını.
Türk milleti bulmuştu,
Atatürk yıldızını.

Senin yerin bulutlar,
Senin yerin kalbimiz.
Sana içten bağlıyız,
Ey! Atatürk hepimiz...

               ALİ SAĞTÜRK

Borcum

İşte beklediğim gün, işte yirmi üç Nisan!...

Atatürk ve Meclis

İşte  Atatürk’ümüz başta en büyük insan,
Gündüz en büyük insan düşte en büyük insan!

Benim pek sevgili vatanım,
Zaferine borcum şerefim şanım!...

Bin bir türlü derdiyle kamutayı O, kurdu:
Tuzaklara düşürdü milleti yiyen kurdu
Vatan için yazardı vatan için okurdu.

Benim aslan dolu  cennet vatanım,
Bayrağına  borcum damarım kanım!...

Onun o canlı ruhu kat kat,  göklere değdi.
Bakışları  ile aslan, kirpikleriyle tığdı.
Eğilmek bilmeyen en dik bakışları eğdi.

Onu sen doğurdun cennet vatanım,
Toprağına borcum cesaretim canım!...

             ALİ RIZA KOÇ

29 Ekim

Altın bir güneş gibi doğmuşsun tan yerinden

Atatürk ve Cumhuriyet

Altaylardan  Atamın sesi gelir derinden
Anlatır bana bana Türk’ün anısından,erinden
Yer yüzüne ün veren yiğitlik günlerinden

Yeri herkesten önce söndü sabanım
Bilgili kollarımla taşı hamur yaparım
Mermer bir göğüs gibi yükselir Sinan’ım
Dillerde saygılarla dolaşır adım,sanım

Tibet’ten Tunalara yürüyen Attila'yım
Şaşırmaz düşman okuma gelen yayım
Gün olur ordulara kor gibi olayım
Dönmem yine yolumdan isterse tek kalayım

And olsun toprağıma kurban veririm canımı
Damarımda dolaşan türkün asil kanı
Otuz milyon kaç yiğit bekliyor bu vatanı
Bezensin,aydın olsun güzel yurdumun her yanı,

Yurduma yan bakacak dünya da varsa kimdir,
Yerle göl biliyor ki bu topraklar benimdir.
Sınırımı bekleyen kale olmuştur tenimdir,
Andımı içtiğim gün 29 Ekim’dir

                   ALİ RIDVAN UNAR