Anne

Bütün bir hafta, aralıksız
Annemin görüntüsü geçti gözlerimden
Kolunda ağır çamaşır sepeti
Çatı katına tırmanırken

Ve ben yaramaz, delişmen çocuk
Bağırır, tepinirdim yerimde
Bıraksın da koca sepeti
Çatıya beni taşısın diye

O, söylenmeden, bana bakmadan
Çıkar, sererdi çamaşırları
Göz kamaştıran aklıkta çamaşırlar
Sallanır, döner, hışırdarlardı.

Ağlamak için çok geç şimdi;
Annemi uçuşan kır saçlarıyla
Görüyorum gökyüzü sonsuzluğunda
Göğün suyuna katarken çivitini...

                       ATTİLA JÒZSEF

Çeviren : Ataol BEHRAMOĞLU

Anama

Dokuz ay koynunda gezdiridi beni
Ne cefalar çekti ne etti Anam
Acı tatlı zahmetime katlandı
Uçurdu yuvadan yürüttü anam

Anaların hakkı kolay ödenmez
Analara ne yakışmaz ne denmez
Kan uykudan gece kalkar gücenmez

Doğurmuştu beni Sivas ilinde
Sivralan köyünde tarla yolunda
Acığı sırtında orak elinde
Taşlı tarlalarda avuttu Anam

Ben yürürdüm am bakar gülerdi
Huysuzluk edersem kalkar düverdi
Hemen kucaklardı okşar severdi
Çirkin huylarımı soyuttu Anam

Çocuğudum Anam bana ders verdi
Okumamı çalışmamı ön gördü
Milletine bağlı ol da dur dedi
Vatan sevgisini giyiiti anam

Tükenmez borcum var anama benim
Onun varlığından ıldu bedenim
Kimi köylü kızı kimisi hanım
Ta ezel tarihte kayıtlı Anam

Veysel der kopar mı Analar bağı
Analar doğurmuş ağayı, beyi
İşte budur sözlerimin gerçeği
Okuttu, öğretti, büyüttü Anam

             AŞIK VEYSEL ŞATIROĞLU

Analık

O yırtacak sen söküğü dikecen,

Elinle yaptın boyunla çekecen,

Ne etseler mutlak boyun bükecen,

Analıktır kötü olur dediler.

*****

Ben istedim huzurlu mutlu hane,

Her isime buldu binbir bahane,

Sanki nikahsız,azadlı bir köle,

Analıktır kötü olur dediler.

*****

Bitmek bilmez uğraşmakla islerim,

Sıka sıka döküldü hep dişlerim,

Huzur vermez geceleri düşlerim,

Analıktır kötü olur dediler.

*****

Altı yok bir pabuç gibi gezerim,

Kem sözden binbir hileler sezerim,

Dertlerimi tesbih yaptım dizerim,

Analıktır kötü olur dediler.

*****

Anlamıyor beni anlamaz kimse,

Tavuk oldum kapatıldım kümese,

Anam ağlar benim halimi görse,

Analıktır kötü olur dediler.

*****

Bahçesine girdim gülün dermedim,

Yalan dünya'n muradına ermedim,

Ha!giymatim yokmuş yeni belledim,

Analıktır kötü olur dediler.

*****

Hatuni'yim yetse artik bu çilem,

Yazmaz oldu ne divitler ne kalem,

Kaderim böyle imiş ben ne bilem,

Analıktır kötü olur dediler.

                     AŞIK HATUNİ SEMİHA OĞUZ

Annemize Türkü

Güneşin olası çok
Her evin  çilesi çok
Analar çeker yükü
Kimsenin bilesi yok

Gelin çiçek derelim
Yollarına serelim
Sevgi dolu türkülerle
Annemize verelim

Çocuğa bakar anne
Evine tapar anne
Gece gündüz çalışır
Yarına tapar anne

Anamız başımızda
Her öğün aşımızda
Ananın emeği var
Her iyi işimizde

           ARZU MUMCU

Anne

İlk kundağın ben oldum yavrum,
İlk oyuncağın ben oldum.
Acı nedir,tatlı nedir bilmezdin;
Dilin,damağın ben oldum.

Elinin ermediği,
Dilinin dönmediği,
Çağlarda  yavrum;
Kolun,kanadın ben oldum.
Dilin,damağın ben oldum...

Belki kıskanırlar diye gördükleri,
Sakladım gözlerden gülücüklerini
Tülün,duvağın ben oldum!
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana,
“Onun annesi”diyorlar...
Bu yeter bir tanem,bu yeter bana

Bir dediğini iki etmeyeyim diye
Öyle çırpındı ki...
Ve seni öyle sevdim,
Sana o kadar ısındım ki...

Usanmadım,yorulmadım,çekinmedim
Gün oldu kırdın;
İncinmedim...

İlk oyuncağın ben oldum yavrum,
Son oyuncağın ben  oldum!
Layık değildim;layık gördüler:
Annen oldum yavrum,
Annen oldum!

            ARİF NİHAT ASYA

Sakla Beni Anne

Sen ninni söylerken anne
Ak güvercinler evimize
Gelinböcekleri  konuyor
Saçımın tellerine

Sen masal söylerken anne
Mor menekşeler açıyor sesinde
Yüzünden kalkan kelebekler
Yavaşça konuyor kirpiklerime

Sen ninni söylerken anne
Başucumda mı uykum
Yastığımın altında mı
Söyle girsinler gözlerime

Söyle şu kedilere anne
Miyavlamasınlar eğri büğrü
Oyuncağımı korkutmasınlar
Girmesinler düşüne

Yumuyor gözlerimi gizli bir el
Yüzünü göremiyorum anne
Sar beni sakla beni
Sıcak sevgiler içine

Tavan nere gitti anne
Nere gitti evimizin duvarları
Daya ellerini anneciğim
Kediler düşmesin üstüme

                  ALİ YÜCE

Anne

Seni kimdir bu dünyaya getiren!
Gece, gündüz dizlerinde sallayan;
Sabah, akşam, gün arası süt veren;
Senin için uğraşmaya doymayan;
Kimdir seni kucaklayıp uyutan
-Annen yavrum! Sev anneni her zaman!

Beşiğinde uyurken kim durur,
Saatlerce sana bakıp doyamaz;
Kimin kalbi senin için hep vurur;
Kim yüzünü öpmeye de kıyamaz;
Hele kimdir her halini anlayan?
-Annen yavrum! Sev anneni her zaman!

Hastalanınca göz yummayıp kim ağlar;
Baş ucunda sana bakan ya kimdir?
-Annen yavrum! Onda öyle yürek var,
Ki razıdır senin için can verir!
Anneciğim melek gibi bir insan!
Sev anneni, sev anneni her zaman!

                       ALİ ULVİ ELÖVE

Anne Şefkati

Hayatımda yüzüme güldü kaderim
Anne olduktan sonra yoktur kederim
Canımı yolunuza feda ederim
Ey sevgili çocuklar şefkat ile siz,
Ruhumun ve kalbimin içindesiniz!...

Ömrümden çok severim her ikinizi,
Ninni deyip salladım beşiğinizi...
Dizimde, kucağımda büyüttüm sizi...
Ey sevgili çocuklar şefkat ile siz
Ruhumun ve kalbimin içindesiniz!...

Önümsıra sevinçle koşup durunuz,
Zahmetli günlerimi unutturunuz...
Daima neşe ile coşup durunuz,
Ey sevgili çocuklar şefkat ile siz,
Ruhumun ve kalbimin içindesiniz!...

                    ALİ OSMAN ATAK

HAYATTA BEN EN ÇOK ANNEMİ SEVDİM

 Ona göre baştan beri iflâh olmaz biriydim
Babam korkuydu bana, annem yürek serinliği
En sevdiği oğluydum -bana hep öyle gelirdi-
            Uzun avcı öykülerini ilk ondan dinlemiştim
            Hayatta ben en çok annemi sevdim

            Sözümona büyümüştüm, ekmek getirirdim eve
Annem öldü, düşüyorum, koptu salıncağın ipi
Anahtarsız bir kilide benzediğim doğru şimdi
            Saçlarına tırmanırdım tutunup yıldızlara
            Kokusu kalmıştır diye kapandım odalara

            Kıyamazdı bilirdim şiirler yazan oğluna
Sevgilim terkedince benden fazla ağlardı
İstiridyeydi annem, içinden inci çıkardı
            Hergün daha da büyüyor yüreğimdeki yırtık
            Annemi anılarda bile bulamıyorum artık

            Babamın hemen ardından gitmesi gerekmezdi
Evinin badanasını yarım bırakıp erkenden
O gün bugündür bana gülden önce gelir diken
            Dedim ya anahtarını yitirmiş bir kilidim
            Hayatta ben en çok annemi sevdi

                         ABDÜLKADİR BUDAK